Περί αρώματος -1-, Ακολουθήστε την μύτη σας και την καρδιά σας


Παραδοσιακά τα αρώματα χωρίζονται 
σε "οικογένειες" που ονοματίζονται 
είτε από τα κυρίαρχα συστατικά (πχ. εσπεριδοειδή) είτε ως "φόρος τιμής" 
σε ιστορικά αρώματα σταθμούς 
(chypre και fougere). 

Οι βασικές κατηγορίες είναι τα λουλουδάτα (παραδοσιακά θηλυκά, από έντονα, όπως 
το J'Adore, ως αρκετά ήπια, σαν το Daisy),
 τα αρώματα εσπεριδοειδών (με αρώματα λεμονιού, πορτοκαλιού, γκρέιπφρουτ, κλπ., 
με οξείες, δροσερές και δυναμικές μυρωδιές, πιο σπορτίφ, σαν το Acqua di Parma), 



τα ανατολίτικα (με αρώματα πλούσια και βαθιά, συχνά "πιπεράτα" που θυμίζουν 1001 Νύχτες, πχ. Belle d'Opium, Black Orchid), τα chypre (τα λεγόμενα "κυπριακά", "ξηρά", πουδρέ και με έντονη αίσθηση "αρώματος", πχ. Aromatics Elixir, Coco Mademoiselle) και τα fougere (σημαίνει "φτέρη" στα γαλλικά, αλλά στην ουσία -μιας και οι φτέρες δεν έχουν ιδιαίτερη μυρωδιά- είναι κυρίως ανδρικά αρώματα βασισμένα σε λεβάντα και δροσερά βότανα, σαν τα Paco Rabanne pour Homme, Azzaro pour homme, Fahrenheit κ.α.).

Δύο πιο πρόσφατες υποκατηγορίες που αξίζουν αναφοράς λόγω δημοφιλίας είναι τα gourmand, "λαίμαργα" θα τα λέγαμε, αρώματα, που θυμίζουν επιδόρπια, γλυκά και πιο "βαριά", με νότες βανίλιας, καραμέλας, σοκολάτας, καφέ κλπ. (πχ. Angel, Flowerbomb, Kenzo Amour) και τα "θαλασσινά /οζονικά" σαν το Escape, L'Eau d'Issey, Aqua di Gioia κλπ. που προσπαθούν (αλλά όχι ιδιαίτερα πετυχημένα τις περισσότερες φορές, κατά την ταπεινή μου γνώμη) να δώσουν την αίσθηση του θαλασσινού αέρα.


Προσωπικά όμως θεωρώ ότι αυτή η κατάταξη δεν λέει και πολλά στον σύγχρονο καταναλωτή (πχ. πόσοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει chypre!) και επομένως προτείνω μια διαφορετική που βασίζεται στην υποκειμενική αντίληψη του αρώματος και δεν απαιτεί ιδιαίτερη παιδεία, δηλαδή δροσερά/θερμά, γλυκά/πικρά, ελαφρά/αισθησιακά, "καθαρά"/πιο "ζωώδη", ξηρά/δροσερά. Όταν κάνω fragrance consulting διαπιστώνω ότι οι κατηγορίες αυτές βοηθούν τον πελάτη να διαλέξει άρωμα πιο εύκολα και πιο πετυχημένα.

Τι θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας όταν διαλέγουμε αρώματα; Ποια είναι τα πιο συχνά λάθη που κάνουμε;


Να ξεχάσουμε ό,τι μας λένε τα περιοδικά, οι μόδες κι οι γνωστές μας!! Να ακολουθήσουμε μόνο την μύτη μας και την καρδιά μας. Αυτό που μας συγκινεί πραγματικά μας ταιριάζει και καλύτερα, γιατί εκφράζει την προσωπικότητά μας. 


Είναι μύθος ότι ορισμένα αρώματα ταιριάζουν σε ορισμένα δέρματα. Άλλωστε μπορούμε να ψεκάσουμε (προσεκτικά) τα ρούχα μας. Επίσης να ξεχάσουμε τον διαχωρισμό "μεγαλίστικα" και "νεανικά", καθώς και "αντρικά" και ¨γυναικεία", αφού καθένας μπορεί να φορέσει οτιδήποτε από οποιαδήποτε κατηγορία, μάλιστα το αποτέλεσμα είναι συχνά ιδιαίτερα ενδιαφέρον!

Τέλος, και το συνηθέστερο λάθος, όταν πάμε να δοκιμάσουμε αρώματα, πρέπει να μην φοράμε τίποτα αρωματισμένο, κι αυτό περιλαμβάνει το σαπούνι, τη λοσιόν, το αποσμητικό, ακόμα και το μαλακτικό/απορρυπαντικό των ρούχων μας και τα αξεσουάρ μας που μπορεί να έχουν ίχνη αρώματος από άλλη φορά. 


Θα πηγαίναμε να δοκιμάσουμε makeup με το πρόσωπο τίγκα παστωμένο με άλλες υφές και αποχρώσεις; Ε, το ίδιο ισχύει και για τα αρώματα. Υπάρχουν τα ειδικά "χαρτάκια", ζητάμε να μας τα ψεκάσουν εκεί, επιλέγουμε ό,τι μας κεντρίσει το ενδιαφέρον και δοκιμάζουμε στο δέρμα μας την επόμενη φορά, μάξιμουμ ως τρία αρώματα και περιμένουμε τουλάχιστον ένα δίωρο πριν πάρουμε απόφαση. Καλύτερα μάλιστα να πάρουμε δειγματάκι για το σπίτι και να το φορέσουμε δυο-τρείς φορές γιατί στα καταστήματα καλλυντικών ο αέρας είναι ήδη αρκετά αρωματισμένος.

Υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος να φοράμε το άρωμά μας;


Σε γενικές γραμμές, όχι. Το άρωμα είναι μια προσιτή δημιουργία, μια πολυτέλεια που μπορούμε να φέρουμε στα μέτρα μας. Ο πειραματισμός μάλιστα επιβάλλεται. Το μόνο που ενδεχομένως πρέπει να πούμε είναι να μην "λουζόμαστε" με το μπουκάλι, τουλάχιστον όταν κυκλοφορούμε δημοσίως! Είναι απλά θέμα καλών τρόπων.

Διακρίνετε κάποια τάση στην αρωματοποιία τελευταία;


Νομίζω βλέπουμε να έρχεται μια επιστροφή των λιγότερο γλυκών και πιο σοφιστικέ αρωμάτων, συχνά στην κατηγορία chypre, ή με "νότες" που θυμίζουν δερμάτινα είδη, πολυτελή και χωρίς σαφή διαχωρισμό γένους, σαν τo Bottega Veneta ή το Coco Noir. Νομίζω η υπερέκθεση σε υπερβολικά γλυκιές μυρωδιές, που διαδόθηκαν χάρις στα προϊόντα σώματος και τα πιο low end καταστήματα, κούρασαν πλέον...
Επίσης ο κόσμος χάρις στις εξειδικευμένες μπουτίκ και στα online καταστήματα ανακάλυψε την niche αρωματοποΐία, δηλαδή αρώματα με πιο επιλεκτική διανομή που δεν τα φορούν και δεν τα γνωρίζουν όλοι. Στην καιρό της παγκοσμιοποίησης μοιάζει με απόπειρα να χαράξουμε μια πιο προσωπική πορεία.

Το layering είναι ένας τρόπος να δημιουργήσουμε την δική μας, signature ευωδιά- ποιοι είναι οι κανόνες του; Ποια είναι τα ιδανικά "ταιριάσματα";

Είναι δύσκολο να δώσουμε αλάνθαστες "συνταγές" αν δεν έχουμε μπροστά μας τον άνθρωπο που πρόκειται να κάνει το layering για να μας υποδείξει τι επιθυμεί να πετύχει. Σε γενικές γραμμές η μείξη αρωμάτων πρέπει να γίνεται με προσοχή και ποτέ μέσα στο μπουκάλι, μιας και κάθε λάθος...στοιχίζει! Θα έλεγα δοκιμάζουμε στο δέρμα μας, πρώτα με το βαρύτερο και μετά με το ελαφρύτερο άρωμα για να έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα. 


Επίσης οι μυρωδιές με εσπεριδοειδή, σαν τις κλασσικές κολώνιες, και οι πιο απλές "ξυλώδεις" ταιριάζουν πιο εύκολα με άλλες, οπότε είναι πιο ασφαλής πειραματισμός. Σε κάθε περίπτωση, μια δοκιμή θα μας πείσει. Άλλωστε, το άρωμα δεν είναι κάτι μόνιμο, είναι από την φύση του φευγαλέο...

Πώς διατηρούμε σωστά το άρωμά μας;


Τα αρώματα είναι καλύτερα να τα φυλάμε μέσα στα κουτιά τους, σε μέρος σκοτεινό και χωρίς έντονες εναλλαγές θερμοκρασίας, όπως σε ένα δροσερό ντουλάπι ή συρτάρι. Το καλοκαίρι τις πολύ ελαφρές κολώνιες με αρώματα κίτρου, πορτοκαλιού, λεμονιού κλπ. μπορούμε να τις βάλουμε στο ψυγείο για δροσιά!


Scholeio.com


Δεν υπάρχουν σχόλια: